Ο αριθμός CAS της τριαιθυλενοτετραμίνης είναι 112-24-3, ο μοριακός τύπος είναι C6H18N4 και είναι ένα ανοιχτό κίτρινο υγρό με ισχυρή βασικότητα και μεσαίο ιξώδες. Εκτός από τη χρήση ως διαλύτης, η τριαιθυλενοτετραμίνη χρησιμοποιείται επίσης στην κατασκευή παραγόντων σκλήρυνσης εποξειδικής ρητίνης, χηλικών παραγόντων μετάλλων και συνθετικών ρητινών πολυαμιδίου και ρητινών ανταλλαγής ιόντων.

φυσικές ιδιότητες
Ισχυρό αλκαλικό και μέτρια παχύρρευστο κίτρινο υγρό, η πτητότητά του είναι χαμηλότερη από αυτή της διαιθυλενοτριαμίνης, αλλά οι ιδιότητές του είναι παρόμοιες. Σημείο βρασμού 266-267°C (272°C), 157°C (2,67 kPa), σημείο πήξης 12°C, σχετική πυκνότητα (20, 20°C) 0,9818, δείκτης διάθλασης (nD20) 1,4971, σημείο ανάφλεξης 143°C , σημείο αυτοανάφλεξης 338°C. Διαλυτό σε νερό και αιθανόλη, ελαφρώς διαλυτό στον αιθέρα. Εύφλεκτος. Χαμηλή πτητικότητα, ισχυρή υγροσκοπικότητα και ισχυρή αλκαλικότητα. Μπορεί να απορροφήσει το διοξείδιο του άνθρακα στον αέρα. Εύφλεκτο, υπάρχει κίνδυνος εγκαύματος όταν εκτίθεται σε ανοιχτές φλόγες και θερμότητα. Είναι πολύ διαβρωτικό και μπορεί να διεγείρει το δέρμα και τους βλεννογόνους, τα μάτια και την αναπνευστική οδό και να προκαλέσει δερματικές αλλεργίες, βρογχικό άσθμα και άλλα συμπτώματα.

χημικές ιδιότητες
Προϊόντα καύσης (αποσύνθεσης): συμπεριλαμβανομένων των τοξικών οξειδίων του αζώτου.

Αντενδείξεις: ακρολεΐνη, ακρυλονιτρίλιο, tert-βουτυλ νιτροακετυλένιο, αιθυλενοξείδιο, χλωρομυρμηκικό ισοπροπυλεστέρα, μηλεϊνικός ανυδρίτης, τριισοβουτυλικό αργίλιο.

Ισχυρά αλκάλια: Αντιδρά σε επαφή με ισχυρά οξειδωτικά, προκαλώντας κίνδυνο πυρκαγιάς και έκρηξης. Αντιδρά σε επαφή με ενώσεις αζώτου και χλωριωμένους υδρογονάνθρακες. Αντιδρά με οξύ. Ασυμβίβαστο με αμινοενώσεις, ισοκυανικά, αλκενυλοξείδια, επιχλωροϋδρίνη, αλδεΰδες, αλκοόλες, αιθυλενογλυκόλη, φαινόλες, κρεσόλες και διαλύματα καπρολακτάμης. Αντιδρά με νιτροκυτταρίνη. Είναι επίσης ασυμβίβαστο με ακρολεΐνη, ακρυλονιτρίλιο, τριτ-βουτυλ νιτροακετυλένιο, οξείδιο του αιθυλενίου, χλωρομυρμηκικό ισοπροπυλεστέρα, μηλεϊνικό ανυδρίτη και τριισοβουτυλικό αλουμίνιο. Διαβρώνει τον χαλκό, τα κράματα χαλκού, το κοβάλτιο και το νικέλιο.

Χρήση
1. Χρησιμοποιείται ως παράγοντας σκλήρυνσης σε θερμοκρασία δωματίου για εποξειδική ρητίνη.

2. Χρησιμοποιείται ως οργανική σύνθεση, ενδιάμεσα βαφής και διαλύτες.

3. Χρησιμοποιείται στην κατασκευή ρητινών πολυαμιδίου, ρητινών ανταλλαγής ιόντων, επιφανειοδραστικών, λιπαντικών προσθέτων, καθαριστών αερίου κ.λπ.

4. Χρησιμοποιείται ως χηλικός παράγοντας μετάλλων, παράγοντας διάχυσης ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης χωρίς κυάνιο, βοηθητικό ελαστικό, λαμπρυντικό, απορρυπαντικό, παράγοντας διασποράς κ.λπ.

5. Χρησιμοποιείται ως παράγοντας συμπλοκοποίησης, παράγοντας αφυδάτωσης για αλκαλικό αέριο, παράγοντας φινιρίσματος υφασμάτων και συνθετική πρώτη ύλη για ρητίνη εναλλάκτη ιόντων και ρητίνη πολυαμιδίου.

6. Χρησιμοποιείται ως βουλκανιστικός παράγοντας για φθοριούχο καουτσούκ.

Μέθοδος παραγωγής
Η μέθοδος παραγωγής του είναι η μέθοδος αμίνωσης με διχλωροαιθάνιο. Το 1,2-διχλωροαιθάνιο και το νερό αμμωνίας στάλθηκαν σε έναν σωληνωτό αντιδραστήρα για αμμωνία θερμής συμπίεσης σε θερμοκρασία 150-250 °C και πίεση 392,3 kPa. Το διάλυμα της αντίδρασης εξουδετερώνεται με αλκάλιο για να ληφθεί μεικτή ελεύθερη αμίνη, η οποία συμπυκνώνεται για να απομακρυνθεί το χλωριούχο νάτριο, μετά το ακατέργαστο προϊόν αποστάζεται υπό ελαττωμένη πίεση και το κλάσμα μεταξύ 195-215°C παρεμποδίζεται για να ληφθεί το τελικό προϊόν. Αυτή η μέθοδος παράγει ταυτόχρονα αιθυλενοδιαμίνη. διαιθυλενοτριαμίνη; τετρααιθυλενοπενταμίνη και πολυαιθυλενοπολυαμίνη, τα οποία μπορούν να ληφθούν ελέγχοντας τη θερμοκρασία του πύργου ανόρθωσης για την απόσταξη του μίγματος αμινών και παρεμποδίζοντας διαφορετικά κλάσματα για διαχωρισμό.